Pazartesi, Eylül 8

kısa paragraf -2-

.
Bir yanımda büyük boşluk, hiçliğin kokuşmuş havası –bulantı veren-
Bir yanımda “ben” varım. Ben de “siz” , ben de “sen”
Var ile Yok arasında salınıp duruyorum. Kaygılanıyorum. Çelişkiyle Varım
Yaşamın hiçbir anı, olayı yeni bir şans olarak geri dönmüyor. Hatırlanan “eksiklik” in ötesine geçemiyor. Eksiklikler birikiyor, yaşama hep “eksik” başlıyorum. Geçmiş deneyimin türlü geri dönüşümleri arasında gidip gelen zaman akımı; buna “yaşamım” diyebilirim. Umutsuzluk yüzüme daha iyi yakışmalı; buna da “tesellim” diyorum.
Bir şeyler tam ve yakışık olmalı; “büyük teselli” HazinRan03

Hiç yorum yok: